در بهارستان یازدهم حضور عباس‌زاده‌ها به معنای اخص فرصتی طلایی بشمار می‌رود. او اهلِ انحصار نیست و نشان داده که در جستجوی ارزش‌های مطلق رفتاری بی‌تعارف دارد.  

سی روز آنلاین/گروه سیاست:

قریب به ربعی از عمر بهارستان یازدهم می‌گذرد. همین یکسال فرصت مناسبی برای سنجه گذاشتن بر عملکرد و رویکرد مجلسی هاست. هر چند که در همین یک سال گذشته اغلب حاشیه بر متن غلبه داشته و طیف غالبی از نمانیدگان در گیر و دار حواشی درجا زده‌اند، اما محدود و انگشت شمارهایی هستند که با کارت بهارستان موثر بازی کرده و برای نهاد قانونگذار آبروداری کرده‌اند. 

محمود عباس‌زاده در همین طیف‌بندی قرار می‌گیرد. رویکرد او در کمیسیون امنیت ملی و «قلب سیاسی» بهارستان ممتاز و جریان‌ساز بوده است. چندی پیش با رای اعتماد قبال توجهی از همکارانش گرفت و این روزها در کسوت سخنگوی همین کمیسیون در حوزه ملی موثرتر از پیش ایفای نقش دارد. البته این یک سورپرایز نیست. در سطح ملی عباس‌زاده کارکتری صاحب گفتمان دارد. در ادبیات سیاسی و امنیتی شخصیت شناخته شده‌ای دارد و در فضای سیاسی ایران هویت شناخته شده‌ای دارد. او در سه دهه گذشته نشان داده که موثر بازی کردن در عرصه را در ذات خود نهفته دارد.
 سال گذشته و پس از جنگ آزادسازی قره‌باغ او در گشایش باب جدیدی از تعاملات استانهای مرزی با همسایه شمالی در نقشِ یک لیدر ظاهر شد. همین امر انتظارها را از عباس‌زاده بالاتر هم می‌بَرد. درست در روزگاری که دویست و اندی از نمایندگان همچنان در گرداب شعارهای انتخاباتی گیرپاژ زده‌اند، عباس‌زاده از معدود نمایندگانی هست که سعی در حفظ کلاسِ کاری بهارستان دارند. شاید این اقلیت کاربلد زیر بار پروگاندای حواشی زیاد به چشم نمی‌آیند، اما در بهارستان یازدهم حضور عباس‌زاده‌ها به معنای اخص فرصتی طلایی بشمار می‌رود. او اهلِ انحصار نیست و نشان داده که در جستجوی ارزش‌های مطلق رفتاری بی‌تعارف دارد.
عباس‌زاده با زبان و ادبیات رسانه بیگانه نیست. نام او علاوه بر سیاست با ژورنالیسم هم عجین شده است. نوشتارهای بدون روتوش و بی‌پرده، امضای ژورنالیستی عباس‌زاده به شمار می‌آید.  او می‌داند چگونه و بدون حشو، مهمترین و سیاسی‌ترین مواضع پارلمان ملی را  به رسانه‌ها انتقال دهد. این فاکتور شخصیت عباس‌زاده در قامت سخنگوی کمیسیون امینت ملی را ارتقا می‌بخشد.

/در بازنشر این نوشتار از سی روز آنلاین امانتدار منبع انتشارباشیم/